اثر تمرینات پیلاتس بر عملکرد حرکتی سالمندان مرد غیرفعال

هدف از پژوهش حاضر، بررسی تاثیر تمرینات پیلاتس بر عملکرد حرکتی مردان سالمند غیرفعال شهر کرمانشاه بود. بدین منظور40 نفر مرد سالمند غیرفعال با میانگین سنی (54/6±)15/72 سال که با مراجعه به مراکز سالمندان شهر کرمانشاه انتخاب شده بودند، به صورت تصادفی به دو گروه مساوی تقسیم شدند. به منظور ارزیابی عملکرد حرکتی شرکت‌کنندگان از جعبه انعطاف‌پذیری، دینامومتر ویژه قدرت چنگش، آزمون تعادل ایستای لک‌لک و آزمون مدت زمان برخاستن و رفتن (TUG)، برای آزمون تعادل پویا استفاده شد. گروه تجربی در یک دوره 8 هفته‌ای، هر هفته 3 جلسه 60 دقیقه‌ای تمرینات پیلاتس را گذراندند. هر دو گروه در پیش‌آزمون و پس‌آزمون که شامل انعطاف‌پذیری، قدرت عضلانی چنگش (دست)، تعادل ایستا و تعادل پویا بودند شرکت داده شدند. پس از اطمینان از طبیعی بودن توزیع داده‌ها با استفاده از آزمون کلموگرف-اسمیرنوف، از آزمون t همسته جهت بررسی میزان پیشرفت هریک از گروه‌ها از پیش‌آزمون به پس‌آزمون و t مستقل برای مقایسه میانگین‌های دو گروه تجربی و کنترل در پس‌آزمون استفاده شد. نتایج بدست‌آمده حاکی از وجود تفاوت معنی‌داری در گروه تمرینی پیلاتس نسبت به گروه کنترل در عملکرد انعطاف‌پذیری، قدرت عضلات چنگش، تعادل ایستا و تعادل پویا می‌باشد (p